Ik ben Gijs Laceulle en ik speel sinds 2006 hoorn in het Orkest van de Achttiende Eeuw. Na mijn studie in Amsterdam en Dresden heb ik altijd als freelancer gewerkt in de oude muziek, met orkesten als Freiburger Barok, Anima Eterna, Akademie für Alte Musik en vele anderen.
Toen ik als vijfjarige jongen op vakantie was in Oost-Duitsland, was er een jongen van 12 die hoorn speelde. Alle kinderen mochten het instrument uitproberen, maar ik was de enige die er geluid uit wist te krijgen. Ik was totaal gefascineerd door de zachte en warme klank. Sindsdien heb ik besloten dat ik hoornist wilde worden. Op een plaat van mijn vader had ik de hoornist van de Staatskapelle Dresden zo mooi horen spelen, dat ik daar een uitwisseling ben gaan doen. Oost-Duitsland was toen nog erg anders, het was een leerzame tijd. Tijdens mijn studie in Amsterdam volgde ik ook het bijvak natuurhoorn bij Teunis van der Zwart. Via hem ben ik ook bij het O18C terecht gekomen.
Ik ben erg dankbaar dat ik een periode met Frans Brüggen heb mogen werken. Hij had een enorme zeggingskracht met zijn ogen en handen. En was tegelijkertijd erg benaderbaar.
Ik houd van mensen. Zelfs de meest opmerkelijke persoonlijkheden vind ik interessant. Daarom is O18C ook zo geweldig. Het is een bonte verzameling mensen met een eigenzinnig verhaal en een gedeelde passie voor de mooiste muziek. Het samen reizen, op het podium staan en avonturen beleven maakt dit beroep voor mij het allermooiste dat er is.
