Le Nozze di Figaro anders bekeken. Het programma bestaat uit een strijkkwartet van Mozart, geschreven kort na de Nozze, en delen van een zeer interessante bewerking van de opera voor strijkkwartet, uitgegeven in Bonn in 1799 en onlangs herontdekt in de archieven van de abdij van Melk in Oostenrijk. Het maken van arrangementen voor thuisgebruik was destijds heel gebruikelijk, waardoor mensen die zich de opera niet konden veroorloven of ver van een operahuis woonden, in een tijd zonder opnames en auteursrechten toch van de muziek konden genieten en de arrangeur geld konden opleveren. Samen met twee zangers zullen de strijkers een selectie aria’s en duetten uit de Nozze uitvoeren, sommige voor strijkers alleen en andere met zangers. Deze muziek wordt gecombineerd met voordrachten uit de dagboeken van Michael Kelly. Kelly was een sterzanger uit die tijd die optrad in de eerste productie van de Nozze in Wenen in 1786 – en die regelmatig punch dronk en biljartte met Mozart. Meer dan tweehonderd jaar later geven zijn dagboeken een uniek inzicht in de wereld van de opera vanuit het perspectief van een uitvoerend musicus.