“Lucie Horsch schittert op de blokfluit in concerten met het Orkest van de 18e Eeuw”

Na het daverende succes van vorig seizoen én een prachtig ontvangen album, is Lucie Horsch terug bij het Orkest van de Achttiende Eeuw. Ze presenteren en schitterend nieuw barokprogramma met concerti, kamermuziek en orkestwerken van Georg Friedrich Händel, Arcangelo Corelli, Domenico Scarlatti, en de Zweedse componist Johann Helmich Roman in de hoofdrollen.

Net als vele van hun tijdgenoten werden deze componisten gesteund en onderhouden door rijke vrouwen. Soms waren deze mecenassen verbonden aan het hof, soms waren het rijke elite uit Engeland, Duitsland, Zweden, of –jawel- Nederland. Maar wat dreef deze vrouwen? Waarom zochten zij de verbinding met muziek, kunst en cultuur op deze manier? In dit concert gaat de aandacht niet alleen uit naar de muziek en de mannen die het componeerden, maar ook naar de vrouwen die het allemaal mogelijk maakten en zich op deze manier verzekerden van een plek in de geschiedenis.

Vanaf 2025 speelt O18c elk jaar een Carte Blanche project. Een project waarbij het orkest volledig zeggenschap krijgt over wat we spelen. Geen druk van zalen, publiek of andere belanghebbenden, maar louter een project waarbij we repertoire spelen omdat het belangrijk is om dat af en toe ten gehore te brengen. Afgelopen jaar, in 2025, viel de keuze op Haydns symfonieën 6-8. Dit jaar weten we het nog niet. Daar wordt nog druk over gepraat. Het wordt hoe dan ook een bijzonder programma.

Elk jaar slaan het orkest en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag de handen ineen om met onze musici en met de studenten van de afdeling oude muziek drie concerten te geven. Musici zitten naast studenten, nemen hen mee in hun wereld, en twee werelden wisselen vragen uit.

Dit jaar staat er een lang gekoesterde wens op het programma. ‘De Grote’ symfonie van Schubert, no. 9. onder leiding van dirigent Richard Egarr.

“Het Orkest van de Achttiende Eeuw en Cappella Amsterdam onder Daniel Reuss […] een proeve van koorcultuur op zijn allerbest.”

**** NRC

Om het jaar slaan het Orkest van de Achttiende Eeuw en Cappella Amsterdam de handen ineen voor een Passie van Johann Sebastian Bach. Dit jaar staat orkest en koor weer onder leiding van dirigent Daniel Reuss. Met solisten uit de internationale top: Marianne Beate Kieland, Peter Harvey, Thomas Walker en Berit Norbakken, kunt u niets minder dan een sublieme uitvoering van Bachs meesterwerk verwachten.

De fascinatie van Nederland met de Passies van J.S. Bach zijn een internationaal fenomeen. Nergens ter wereld worden op zo weinig vierkante kilometer, zoveel schitterende muziek uitgevoerd in zo weinig tijd. Het Orkest van de Achttiende Eeuw en Cappella behoren al jaren tot de absolute top van uitvoeringen.

We schrijven 1807: een jaar vol met oorlogen en geweld in Europa. De landkaart is nog nooit zo veranderlijk geweest. Tegelijk zien tijdens een muzikale salon in Wenen drie nieuwe composities het licht. Voor een klein publiek, voert Ludwig van Beethoven voor het eerste zijn vierde pianoconcert, zijn vierde symfonie en de Coriolanus Ouverture uit. In 2026, meer dan 200 jaar later, klinken de werken nog net zo levendig als toen in Wenen. Net zo imposant, ontroerend en opwindend als toen het voor het eerst te horen was.

De dramatische ouverture en de lichtvoetige symfonie staan schouder aan schouder naast een van de populairste en bekendste pianoconcerten. Een recensie uit het begin van de negentiende eeuw noemde het “het meest bewonderenswaardige, eigenaardige artistieke en complexe concert […]  dat Beethoven ooit vervaardigde”.

Het Orkest van de Achtttiende Eeuw is een van ’s werelds meest vooraanstaande gespecialiseerde ensembles in de muziek van Beethoven, met roots die teruggaan tot de iconische uitvoeringen met Frans Brüggen in de jaren 1980 en 1990. Nu brengt een nieuwe generatie topspelers uit heel Europa dit repertoire tot leven, voor dit programma vergezeld door pianiste Olga Pashchenko, rijzende ster in de pianowereld. Het orkest wordt vanaf de eerste viool gedirigeerd door concertmeester Alexander Janiczek.

“De expressieve kracht die Janiczek in zijn vioolspel uitstraalde, gaf een enorm elan aan het ensemble-spel. De felheid waarmee de strijkstokken op de snaren werden afgezet en de scherp geprofileerde ritmiek gaven…..het heroïsche en vooral het revolutionaire gevoel dat Beethoven in zijn noten legde. Ik kan mij niet herinneren dat het orkest in vroegere uitvoeringen zo diep doordrong in de emotionaliteit van Beethoven.”

De Nieuwe Muze, Beethovenfestival 2023.

Het Orkest van de Achttiende Eeuw brengt in dit concert een ode aan de vergeten componiste Marianna Martines. Samen met sopraan Elisabeth Hetherington (winnaar Nederlandse Muziekprijs 2024) en met een regie van Peter Leung  vertellen zij het verhaal van deze multigetalenteerde vrouw uit Wenen.

Als jong meisje deelde Marianna Martines een huis met de worstelende componist Joseph Haydn en de flamboyante dichter en librettist Pietro Metastasio. Als vrouw fascineerde ze zowel het koningshuis als het publiek met haar expressieve stem, virtuoze klavecimbelspel en vurige composities. Later, als docent, richtte ze een zangschool voor meisjes op, waarmee ze de stemmen van de beste 18e-eeuwse artiesten van Wenen vormgaf.

Na haar dood raakte haar naam langzaam in vergetelheid.

Meer dan 200 jaar laten brengen O18c en Elisabeth Hetherington haar weer tot leven op het podium. Centraal staan twee van haar mooiste werken: ‘La Tempeste’ en ‘Berenice, ah che fai’. Daaromheen plooit het orkest muziek van haar tijdgenoot Haydn, en een compleet nieuwe compositie van Kate Moore.

Het verhaal van Martines is er niet een van vergetelheid; het is er een van veerkracht, triomf en een onwrikbaar karakter.

Dit seizoen staat het Orkest van de Achttiende Eeuw voor het eerst schouder aan schouder met het Vlaams Radiokoor. Dirigent Bart van Reyn leidt het orkest en koor in iconisch repertoire van de grootste componisten: Mozarts Mis in c klein is na het Requiem zijn populairste koorwerk, en niet zonder reden. De vijfde symfonie van Beethoven is zo beroemd dat het een van de weinige klassieke werken is die we kunnen duiden met slechts het cijfer. Twee wereld beroemde stukken in c mineur in één concert.

En zoals het vaak gaat met overbekende werken, hebben we als liefhebbers, luisteraars en musici na een tijd de neiging om dingen voor lief te nemen. ‘Alweer’ Beethoven 5; Maar net zoals cliches soms niet zonder reden cliche zijn, is iconisch repertoire zeker niet zonder reden iconisch. Deze muziek, de emotie en de energie die erin zit, is ongeëvenaard.

“The most sublime noise that has ever penetrated into the ear of man” schreef E.M Forster over de vijfde van Beethoven, maar dit had net zo goed op de Mis in c klein van toepassing kunnen zijn. Het Orkest van de Achttiende Eeuw en het Vlaams Radiokoor laten u horen hoe ‘sublime’ dat nou eigenlijk is.